Taberi ve şeytan ayetleri
Mekke'nin kavurucu sıcağından kaçmayı seven birçok Kureyşli, Hicaz'ın daha serin ve daha verimli bir bölgesi olan Lat'ın şehri Taif'te yazlık evlere sahipti. Tanrıçanın tapınağı onlar için önemliydi, çünkü Kabe olmadığı için ibadetlerini orada yerine getiriyorlardı. Hz. Muhammed kabilesine Lat' a tapınmayı yasakladığında, Taif'teki pozisyonlarını tehlikeye atmaktan korkmaları normaldi. Taberi, Ebu'l-Aliye'nin Kureyşlilerin Hz. Muhammed ile anlaşma yapmaya yanaşacak kadar rahatsız olduklarını söylediğini belirtmiştir: Eğer Allah'ın Kızları ile ilgili bazı uzlaşmacı sözler söylerse, Kureyşliler onu Mekke'nin güç çemberinin içine sokacaklardır. Bu hikayeye göre, Hz. Muhammed Lat, Uzza ve Menat'ı öven iki ayet söylemiş, sonrasında ise ayetlerin "Şeytan" tarafından ilham edildiğini öğrenmiştir.* Ama bu hikaye diğer rivayetlerle ve Kur'an'ın kendisiyle çelişmektedir. Taberi gibi bir Müslüman tarihçinin kayda geçirdiği tüm rivayetleri desteklemediğini bilmeliyiz; bunun yerine, okurun kıyaslamayı kendisinin yapmasını ve geçerlilikleri hakkında kendisinin karar vermesini beklemiştir. Peygamberlik misyonunun bu başlangıç döneminde, Hz. Muhammed politik güçle ilgilenmiyordu. Dolayısıyla Ebu'l-Aliye'nin anlattığı bu hikaye pek olası görünmemektedir. Daha önce gördüğümüz gibi, Kur'an, Hz. Muhammed'in bu noktada Mekke'de bir politik fonksiyonunun bulunduğunu reddetmektedir; daha sonrasında ise Peygamber, önde gelen Kureyşlilerin bu tür tekliflerini tereddütsüzce geri çevirmiştir.
Sayfa 167
·
20 görüntüleme
Çok güzel bir çıkarım. Özellikle de "Yauvv nasıl kabul etmezsin olay en sağlam kaynaklardan kabul edilen Taberi'de geçiyor" diyenler için Taberi'nin rivayetlere bakış açısı.
Bir de "Taberi'de geçtiği için kabul etmek zorundasınız" bakış açısının çok büyük bir açmazı var. Taberi rivayetleri arasında peygambere ait olduğu söylenen birçok mucize de aktarmış. Aynı şahıslar bu bakış açısına göre mucizeleri kabul etmek zorundalar.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.