Cengiz Aytmatov’u ilk kez okuyor olmanın pişmanlığını yaşıyorum fakat diğer yandan da görüyorum ki kitaplar gerçekten vaktini bekliyor. Çünkü bugün tam dokuz ay oldu çok sevdiğim kuzenimizi savaşta kaybedeli! Okurken tüm hislerim tazelendi, savaşlara bir kere daha lanet okudum içimden, binlerce soru sordum kendi kendime. Sonra Toprak Ana’yı duydum; “İnsanlar ne zaman bir savaş başlatacak olsa, onlara şöyle diyordum: "Durun! Kan dökmeyin!" Şimdi de tekrar ediyorum: "Ey dağların, denizlerin öbür tarafındaki insanlar, siz ki mavi göğün altında yaşıyorsunuz, savaş neyinize gerek? Ben toprağım, bana bakın! Ben her biriniz için aynıyım ve siz de benim gözümde eşitsiniz. Benim için önemli olan sizin sözleriniz değildir. Ben sizin dostluğunuza muhtacım, çalışmanıza, beni işlemenize! Evler kurun, temel olayım! Üreyin, çoğalın, hepinize güzel bir barınak olayım! Derinim, yükseğim, büyüğüm, ucum bucağım da yok... Hepinize yeterim ben.” Bunu duyan kaç kişiyiz sahi? Kitapta karakterler öyle ustaca resmedilmiş ki, film izler gibiydim okurken, öyle akıcı ve can yakıcı. Tolganay adında bir annenin çocuklarını ve eşini cepheye gönderişini ve geride kalanların hayata tutunmak için nasıl mücadele ettiklerini anlatıyor. Kitapta en sevdiğim şeylerden biri de Tolganay Ana’nın gelini Aliman’a duyduğu sevgiydi, günümüzde dahi Aliman gibi kadınlara toplumun yaptığı baskının aksine Tolganay onu sarıp sarmalıyor, her kötülükten korumaya çalışıyor. Okurken başımı Tolganay Ana’nın dizine koyup nasırlı ellerini yüzümde hissettim. İnsan acısı olunca kara toprakla da konuşurmuş, bir karıncayı da kıskanırmış, her bahar mezara çiçek de ekermiş, okudum ve bildim. Ne olur bu savaşları çıkaranlar da okusalar, bilseler, binlerce olan Tolganay Ana’ların evlerine gitseler, yürek yangınlarını görseler, yine de olur muydu savaşlar?

Toprak AnaCengiz Aytmatov · Nora Kitap · 201861,6bin okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sibel