Akıldan uzaklaşmak istiyorum. Aptalca duygulanmaktan korktuğum için çevremi akılla doldurmuşum. Aşktan, üzüntüden bahsedebileceğim aptal insanları arıyorum.

Hayat hiçbir aldığını koymaz geri
çocukluğun büyümemiş yerlerini
kimse büyütemez bir daha

Yazmak ne ki,
dilvermezim karşında
içim yaban, içim ağrı, içim dağ
nice baksam
dilim az

Şiire yazıyorum
dua yerine geçen kelimeleri
bir yolcu geçiyor
şiirimin içinden
gözlerimin önünden geçercesine
bana nedenini bilmediğim
kederini bırakıyor.

...Agorafobisi varmış, geceleri ancak saat beşe doğru uyuyabiliyor, sabahları da erkenden saat sekizde uyandırılıyormuş.

Bu kadar insanı mutsuzluğa sürükleyen uğursuz Goethe.

Düşümde Goethe, sonsuz bir özgürlük ve bağımsızlık içinde şiirler okuyor.

10 Temmuz 1912
... Ağrı, sızılar.

Sen ayrılıp gittikten sonra hayli bir süre yalnız hissetmedim kendimi. Sonra da öylesine duygusuzlaştım ki, bir yalnızlık söz konusu olamazdı.

Büyük bir kedere uğrayıp bu yüzden mutlu olacaksın. Benden sana öğüt: Mutluluğunu kederde ara.

Dostlarının karşısına giyinmeden mi çıkmak istiyorsun? Kendini ona olduğun gibi göstermekle mi onurlandıracaksın dostunu? Ama bu yüzden lanetliyor o seni!