Gönderi

Her haberin içinde bir dünya, bir hikâye , bir yasam, belki ölüm, acı sevinç vardı. Yani her haber yaşamın kendisiydi. Ama ben ezilmisin , unuturmuşun haberini yapmaktan daha çok zevk alıyordum. Çünkü ezilmisin yüreği, evrenin de yüreğiydi. Ezilmisin hafızası, insanlığın rehberiydi.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.