Ve "düşlerim nerede?" Diye sormaktan kendimi alamıyorum. Başımı sallayıp diyorum ki: "Ne yaptın yıllarına? En iyi zamanlarını nereye gömdün? Yaşadın mı yaşamadın mı? Ve yine kendi kendime diyorum ki; "bak, çevrende ki herşey nasıl gittikçe soğuyor..." Umutsuzluk, yalnızlık içinde yıllar geçecek, titrek yaşlılık bastonuna dayanarak karşına dikilicek. Her şey hüzne, kedere bürünecek.. Yaşadığın o parlak dünya sönecek, düşler sarı yapraklar gibi bir bir dökülecek... Ah Nastenka, yalnız, yapayalnız kalmak hüzünlü olacak: Hiçbir şeyin, hiçbirşeyin olmayacak... Çünkü bütün kaybettiklerin kocaman bir sıfır, saçma sapan bir düş olacak.
Sayfa 41Kitabı okudu
··
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.