Toprağın üstünde, güneşi de yağmuru da umursamadan kabullenip, onların hayat veren usareleriyle beslenerek, fırtınaların yıkıcı soluğu altında boynunu mütevazi bükerek, sadece otlar büyür. Sonra tohumlarını rüzgarda savurup, kuruyan saplarıyla güz güneşine hoş geldin diyerek yine öyle umursamadan ölür.
Sayfa 325 - Sosyal Yayınlar - Baskı Yılı 1965
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.