1982’den bu güne, “Geyikler, Annem ve Almanya” ve “Yazılı Kaya” olmak üzere yalnızca iki öykü kitabı yayınlatmış olan Nursel Duruel, kendi şiirsel biçemini doğrudan öykülerine aktarabilen ve kaleminin yönünün oldukça farkında olarak okuyucuya ulaşabilen bir yazar. Yazılı Kaya, ilk olarak 1992’de Can Yayınları tarafından basılmış, 2019’da ise tekrar baskı yaparak Yapı Kredi Yayınları etiketiyle okurlarla buluştu. "Ses Maketi", "Su", "Atlarını Sürüp Geldiler (Yol Yenisi)", "Burgaç", "Sen de Oradaydın", "Yedinci", "Çöl ve Yazılı Kâğıtlar", "Yazılı Kaya" olmak üzere 8 öyküden oluşan kitaptaki “Burgaç” isimli öykünün 1990 yılı, Yunus Nadi Yayımlanmamış Öykü Ödülü de bulunuyor. Kitaptaki öyküler, yazarın şahsına münhasır üslubunun tutarlılığını koruduğundan, günümüzde ağırlıklı olarak rastladığımız yalın anlatım alışkanlıklarının dışında bir yerden okuyucuya ulaşıyor. Öykülerin derinliklerinde tarihin, felsefenin, şiirin ve hatta sosyolojinin tadının bulunması ve bu tatların öykülerdeki özenli yerleşimi, bir okur olarak beni rüya ile gerçeklik arası bir hisse doğru götürüp o hissin orta yerinde bıraktığını söyleyebilirim. Öyküler adeta, yalnızca Duruel’in bildiği bir yere, onun vasıtasıyla götürülüyormuşsunuz ve onun anlatımıyla o yeri deneyimliyormuşsunuz gibi bir duygu uyandırıyor. Bu duyguları Ses Maketi’nde bilinç akışı tekniği ile yaparken, Su’da ise bir düz yazının şiirsel betimlemesi benzeri bir teknikle gerçekleştiriyor. Henüz yeni tanışmış olduğum Duruel, bana yalnızca yeni bir yazarı tanımış olmanın merakını değil, ayrıca yeni bir okuma deneyimini de yaşatmış oldu. Dilerim kendisinin yeni öykülerini de yakın zamanda okuma fırsatı bulabiliriz.

Yazılı KayaNursel Duruel · Yapı Kredi Yayınları · 201965 okunma

·

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.