Alacaceren, yazarın kendi sesini de romana dahil ederek baş karakter Bengi’nin hayatından kesitleri, onun gözlemiyle ve onun diliyle okura aktarırken, bir kız çocuğunun, kız kardeşin, annenin, babanın ve dedenin iç dünyasına da okuru davet ediyor. Nezihe Meriç’in 2003 yılında Yapı Kredi Yayınları tarafından basılan romanı Alacaceren'de, Bengi’nin geçmişinden değinilen hatıralar, kısa hikayeler gibi bütünleşip romana dönüşüyor. Yazarın, özellikle bir kız çocuğunun karşılaştığı durumlara göre değişen rollerini ele aldığı noktalar incelikle işlenerek okuyucunun empati duygusunu da güçlendiriyor. Bengi’nin bazen babasının küçük çocuğu, bazen kardeşinin ablası, bazen “ailenin reisi” gibi rollere girip çıkışına, kendi çocukluğundan ziyade, başkalarının onda bıraktığı etkileri yaşayışına okuru tanık ediyor. Genelde karakterin bir gününe giderek o günkü hali, bir hatırayı hatırlatır gibi okura sunan Meriç, Bengi’nin içsesiyle yönlendirdiği okuru onun gözlemlerine doğru bir yolculuğa çıkarıyor. Kitabın sonunda ise Bengi’nin yaşam çabası, dağılan bir aileyi şaşkınlık fakat kabulle tek başına ayakta tutma, tek başına aile olma çabasına dönüşüyor. Yazarın tekniği, alışılagelmiş yazı akışından ziyade, okuyucuya hem yazarın sesini hem de karakterin sesini okutan bir anlayışla ilerlediğinden, romanın bütünlüğünü tüm bu süreç boyunca bozmadan koruması biraz zora koşuyor fakat verdiği duygu yoğunluğundan dolayı yazım tekniği yerine hikaye içeriğine okuyucuyu çekmeyi başarabiliyor.

AlacacerenNezihe Meriç · Yapı Kredi · 2003186 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Irmak