Verlaine, "Yoksullara hiçbir şey bırakmıyorum," deyip boş ellerini hırçınlıkla başkalarına göstermiş olmasını şöyle gerekçelendirmiş:
"Ben bizzat kendim yoksulum çünkü." (Je donne rien aux pauvres parce que je suis pauvre moi-même.)
Sana ancak hüznümü miras olarak bırakabilirim ey talip!
Onu sevinçle değiştirip değiştirmemek sana kalmış.