Ahmed Arif'in "Leylim Leylim" kitabından sonra bir aşkın daha mektuplarını okuyabilir miyim, acaba dedim ve iyiki de okumuşum.
Yer yer sıkılma tadı verecekmiş gibi olup sizi tasvirlerle kurulu o duygu alemine tekrar bırakıyor.
Bir aşk... Umutsuz, umutsuzluğun içindeki yasak.. Gözlerinizin değdiği o satırlar, ruhunuzu kucaklayıp o aşkın acı kucağına bırakıyor.
Umutsuzluğun aşkı...Çünkü Milenoke evlidir. Yasak bir aşk, umutsuz bir aşk..
Karşılık bulan bir aşk, karşılık bulan mektuplar ama tek taraftan yazılan mektuplara büyülendik. Keşke Milenoke, senin de mektuplarını okusak bu muazzam aşka nasıl muazzamlıkta bir karşılık verdin bilmek isterdim..
Ve kendi cümleleriyle noktalayıp okumak isteyenlere iyi okumalar diliyorum..
"Umut etmemek, umut etmekten daha fazla cesaret gerektirir..."
