Emrah Evinç: "Acım Haddini Bilmiyor": Acım Haddini Bilmiyor Yalnızlık bir tek O’na özeldir. O eşsiz ve tektir! O’nun olduğu yere erişmek ve O’nun kadar yalnız kalabilmek biz insanların hâddine mi? Acılar büyütür, olgunlaştırır, çâresiz bırakır, kimsesiz bırakır, sesinizi sessiz bırakır. Ve asla unutulmaz, mutluluklar gibi pembe değildir rengi, karadır, katran karası, hâdsizdir! Akşamın rengini denizin sonsuzluğuna bırakıyorum, Her sabah aynı umutla doğuyor güneşim üzerime. İçimden atamadığım acılarım, Kimsesizliğim, çâresizliğim, Kalemimden kâğıtlara damlıyor; Acım hâddini bilmiyor! Canım yanıyor, içim ağrıyor, çığlığım var, güçlü, gür ama sessiz bir çığlık, Kimse duymuyor... Hiç kimsenin kimseden üstünlüğü yoktur! “Hâd” diye bir şey var, bildiniz mi?

Yalnızlık bir tek O’na özeldir. O eşsiz ve tektir! O’nun olduğu yere erişmek ve O’nun kadar yalnız kalabilmek biz insanların hâddine mi? Acılar büyütür, olgunlaştırır, çâresiz bırakır, kimsesiz bırakır, sesinizi sessiz bırakır. Ve asla unutulmaz, mutluluklar gibi pembe değildir rengi, karadır, katran karası, hâdsizdir! Akşamın rengini denizin sonsuzluğuna bırakıyorum, Her sabah aynı umutla doğuyor güneşim üzerime. İçimden atamadığım acılarım, Kimsesizliğim, çâresizliğim, Kalemimden kâğıtlara damlıyor; Acım hâddini bilmiyor! Canım yanıyor, içim ağrıyor, çığlığım var, güçlü, gür ama sessiz bir çığlık, Kimse duymuyor... Hiç kimsenin kimseden üstünlüğü yoktur! “Hâd” diye bir şey var, bildiniz mi?

Acım Haddini Bilmiyor Tuğba Topal

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emrah Evinç