Bugün şahane bir kahvaltı yaptım ve günün şu anına kadar mutlulukla geziniyorum. Kendimi nasıl daha çok geliştirebilirim sorusunu sorup gereğini yapmaya karar verdim. Delicesine müzik dinlerken evin bir köşesini temizledim. Yemek tabaklarını makineye yerleştirirken vals yapmaya çalıştım. Belki de beceremedim. Bilemiyorum Yarın şu saatlerde hayatta olup olmayacağımızın belli olmadığı şu dünyada hayatın tadı tuzu olan şeylerin günlük yaşantımızda saklı olduğunu ne kadar çok görebilirsek o kadar kâr. Neden mi bunlardan bahsediyorum çünkü görseldeki kitap tam olarak bununla ilgili. Okuması kolay olmayan bir kitapla sizleri selamlıyorum Neden okuması kolay değil? Çünkü yazılanlar bir nevi monolog şeklinde. Kelimeler arasına sadece virgül konularak devam edilen bir liste. Haliyle okuyucuyu yoruyor. Yazar zaten sizi biraz sıkabilirim diyor Lakin sonuç odaklı baktığımızda güzel kitap statüsüne koyabilirim. Biraz sabredebilecek okur arkadaşlarımın göz atmasını söyleyebilirimHayatı sadece yapmak zorunda olduklarımız ile planlamak ne kadar doğru? Anı yaşamak, anılarımızda canlanmak, içindeki beni beslemek, hayattan tat alarak yeteneklerimiz ve düşüncelerimiz çerçevesinde yaşamak kulağa hoş geliyor değil mi? Bunu ne kadar yapıyoruz? Size önemsiz gelen bir eylemin hayatın tadı tuzu olduğunun ve yaşadığımızın kanıtı olduğunun ne kadar farkındayız? Yani bulaşık makinesine tabakları yerleştirirken vals yapmaya çalışıyor ve bundan keyif alıyor oluşum önemli. Hayatımızın tadını çıkartırken benliğimizden ödün de vermeyelim. Sonuçta "mal da yalan mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan"❣

Yaşıyorum Demek İçinFrançoise Heritier · Epsilon Yayınları · 2016130 okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.