Gönderi
Kara Kitap Orhan Pamuk okumaya karar verdiğimde hiç şüphe etmeden aldığım bir eser. Kara Kitap'tan şöyle büyülendim, şöyle beni içine çekti diye bahsedemeyeceğim. -Gerçekten bazı kitaplar beni büyüler. Okurken ağzım açık kalır hatta.- Bunun sebebi belki de postmodern romanlar arasından benim okuduğum ilk kitap olmasıdır. Biraz ağır gitti açıkçası. Öyle ya da böyle- bir ara başka bir kitap okudum- kitabı bitirdim. Ancak hakkını yemeyelim, bana sorarsanız adam Nobel'i dibine kadar hak etmiş. Yazar Nobelli olunca benim için 1-0 önde başladı.
Kitap okudukça gizemli bir olay haline gelen, Galip'in karısı Rüya'nın geriye 19 kelimelik bir mektup bırakarak ve neredeyse hiçbir eşyasını yanına almadan, bir sabah ortadan yok olmasıyla başlıyor. Gizem barındıran şeyler en
sevdiklerimdir. Kara Kitap böylece 2-0 önde.
Ardından okudukça çeşitli hikayeler bizi karşılıyor, hikayeleri de çeşitli ilginçlikler... Galip'in karısı Rüya'yı ve kuzeni Celal'i araması ana tema olurken, Kara Kitap'ı kendisi yapan bu hikayeler oluyor. Hikaye diyorum çünkü birer hikaye havasındalar aslında onlar Celal' in yazmış olduğu köşe yazıları. Benim için bu hikayeler ana olayın önüne geçtiler.
Eğer kitap biraz yavaş ilerlerse okumaktan vazgeçmeyin ilerledikçe açılacaktır. Ve okuması da çokça zevkli hale geliyor. İyi okumalar dilerim.
·
40 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.