Lovecraft sıklıkla Poe ile karşılaştırılan bir yazar ve Poe'nun sıkı bir takipçisi. esinlenmelerini görmemek imkansız. zaten daha kitabın 10. sayfasında Poe göndermesi yapıyor bile. (gönderme de sayılmaz açık açık Poe'dan bahsediyor) ama Lovecraft'ın özgün yanları da var. Maalesef bu özgün yanları benim Lovecraft'a dair sevmediğim unsurlar... Mesela öldürene kadar ortamı tasvir etme hastalığı. Poe'nun da bu özelliği var ama hikayeden kopartacak kadar değil. Oysa Lovecraft'da sık sık "ne okuyordum ben?" duygusuna kapıldım. Hikayenin içine sokma açısından oldukça başarılı aslında. Şu an deliliğin dağlarına düşsem kaybolmam, hangi mağaradaki hangi örümcek ağında kaç tane sinek olduğuna kadar biliyorum ama bu keyifli bir okuma tecrübesi yaratmıyor. Bunun yanında bir de bir dolu biyolojik bilgi... güzel bir hikaye var ama çok zorlayıcı bir şekilde anlatılmış. bir gün bir krala keçiboynuzu vermişler, çok güzel mutlaka yemelisiniz demişler. kral çiğnemiş çiğnemiş en sonunda "bir dirhem bal için bir çeki odun çiğnedim" demiş. Lovecraft da biraz bu şekilde. Yine de söz konusu bir damla balın oldukça tatlı ve hayalgücünü besleyen bir damla olduğunu söyleyeyim. Lovecraft ise Poe'dan (kanımca) birkaç basamak aşağıda olsa da kütüphanelerdeki yerini çiğnettiği onca oduna rağmen hak ediyor.

Deliliğin DağlarındaH. P. Lovecraft · İthaki Yayınları · 20181,740 okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hope 84