“Bu yerlerde trenler doğudan batıya, batıdan doğuya gider gelirdi... Bu yerlerde demiryolunun, iki yanında Sarı Özek bozkırı, sarı kumlu geniş bozkırların bomboş orta bölgesine uzanıyordu. Bu yerlerde meridyenlerin Greenwhich’ten başlamak üzere yayılması gibi, bütün uzaklıklar demiryoluna göre hesaplanırdı. Trenler ise doğudan batıya, batıdan doğuya gider, gelirdi...” diyor Aytmatov.
Ben de şunu çağrıştırdı;
Sanırım insanın demiryolu yahut Greenwhich’i de kalbi olmalı. İnsan da bütün uzaklıkları kalbine göre hesaplamıyor muydu?