Bu kitap sanki bir ergenin, kendisini terk ettiği için sinirlendiği sevgilisine yazdığı, yarım sayfalık bir mektubunu ; 160! sayfaya uzattığı bir zorlama. Eminim ki okuyanlar gibi yazarına da illallah ettiren bir kitap olmuştur. Çünkü 160 sayfa boyunca:
Tek konu
İki karakter
En fazla 20-30 kelime
En fazla 10 cümleyi tekrar etmek öyle her yiğidin harcı değildir.
Bilirsiniz bir aralar aşırı popülerdi ve herkesin elinde görüyordum. Neyse alayım, en kötü ne olabilir ki? Dedim.
1 ay süren bir Reading Slump yaşadım.
Okumaktan soğudum.
Genç yazarlara ön yargıyla yaklaşmaya başladım.