Mücadele azmi bukadar güzel anlatılırdı...
Herbir kahramanı sanki onunla birlikte o mücadeledeymiş gibi hissettiren bir kitap
Bu eser bizlere büyük mücahitlerin azimlerini , gayretlerini , çektikleri sıkıntıları, bütün engellere rağmen asla vazgeçmemeyi öğretiyor
Hele ki zamahşerî"nin hastalıktan ötürü ayakları kesildikten sonra babası evde oturup kalmaması için terzilik yapmasını istediğinde babasına:
" Ben ... Ben okuyacak ilim tahsil edeceğim baba ! Kalbimin ve aklımın kötürümleşmesine asla izin vermeyeceğim. "
Sözünü okuduktan sonra kendimden utandım ...
Acaba o mu kötürüm yoksa biz mi ?