Hemen hemen her zaman suskun bir insandır; iyi bildiği konularda, gerekli olduğuna inandığı zaman konuşur; onun suskunluğu, karşısındaki insanlara da hiza mesafe alma duygusu verir; bu halini de dile getirirken şöyle der: “ dili yok kalbimin, ondan ne kadar bizârım!” Konuşan muhatabını da karşısındaki çocuk bile olsa hiçbir zaman kulak ucuyla dinlemez; dinleyemeyeceği bir yerdeyse eğer konuşturmaz; “iyi dinlemek isterim.” der.
Sayfa 76