Çok uzun bir zaman aralığını kapsayan kitapta kahramanımız 1917 Rus devriminde de İspanyol iç savaşında da Fransa’daki gelişmelerde de hep sözde var olan iktidarı yok edip halka gerçek özgürlüğü vererek devlet otoritesini yok edeceğini vaat eden liderlerin nasıl zamanla otoritenin kendisi haline dönüştüğünü görerek hep acı duymuş ama anarşizme inancını da kaybetmek istememiştir. İşte bu noktada anarşizm,komünizm kavramlarının toplumlar için uygun olup olmadığını sorgulamanıza yardım ediyor. Kitabı okurken Atatürk’ün dehasına bir defa daha hayran oldum çünkü aynı dönemde yapılan pek çok devrim ve değişim hareketi başarısız olduğu halde bizde günümüze kadar gelen böylesi sağlam bir yapı oluşturduğunu fark ediyorsunuz. Rus devriminin köylülerini kaba,cahil olarak tanımlayıp önemsemeyen bir kadro tarafından yapıldığını,bencilce kendi iktidarı dışındaki hiçbir şeyi önemsemeyen liderleri gördükçe ne kadar insancıl bir devrime ve şahane bir lidere sahip olduğumuzu tekrar fark edip çok şanslı hissettimKitaba dair tek eleştirim,akıcı bir kitap olmakla birlikte bazı yerlerde diyaloglar çok fazla bilgi vermeye yönelik olduğu ve elbette dönemin tüm siyasi-askeri kişiliklerine hakim olmanız zor olduğu için soluklanma ihtiyacı hissetmemdir.O yüzden daha rahatlatıcı farklı bir kurgu beklerdim

Kaybedenlerin BelleğiMichel Ragon · Ayrıntı Yayınları · 201144 okunma

·

225 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül