Charles Baudelaire'in şiirin bilindik hiçbir geleneğine uymayan; biçim-uyak-konu; tanıdık hiçbir forma sığmayan, düzyazı şeklinde yazdığı şiir kitabı ‘’Paris Sıkıntısı’’.
Kendisi de eseri için "Uyumu uyağı olmadan da şiirli, ezgili olan; ruhun içli devinimlerine, imgelemin dalgalanmalarına, bilincin çarpıntılarına uyacak kadar kıvrak bir şiirsel düzyazı…’’ ifadesini kullanmıştır.
Alışkanlıklarım ve şiire bakış açım kitaptan keyif alma halini biraz geciktirse de, bitirdikten sonra hafızamda; o uçsuz bucaksız hayal gücü, söz ustalığı ve sözcük çeşitliliği garip bir tat olarak kaldı.
‘’Bu yaşam; her hastası yatak değiştirme saplantısına kapılmış bir hastanedir…’’
(Paris Sıkıntısı/Le Spleen de Paris)
