uzun zaman sonra bir kitabı bırakırken derinden bir tebessüme gark olmamıştı içim. bilinmez belki ya da tedavülden kalkmış da olabilir ama tüm o yapıp etmeler bazen tek bir şey üzerine bina edilir. delilik, budalalık ya da her ne ise!
hepimiz deliyiz, budalayız, ahmak sürüsüyüz. değil mi ki, bilgi öğrenildiği takdirde içine içine zelzeleler bırakır ve onulmaz hasarlar peyda olur her bir yerine, insanın. hatta öyle ki ölümün kıyısına gelenler -çoğu kez-, bilgeler değil midir?
belki de değildir. belki de önünüze safsata sürüsünü yığdım, hem de tonlarca..
ama yine de;
"ömrünüzde yaptığınız güzel ve hoş ne varsa bunu deliliğe borçlusunuz."
