“Işığın yoksa hafızanda mı yok?” deyip küçük bölmeden anahtarları getirmemi istemiştin. Gidene kadar çarpmadığım eşya kalmamıştı. Bölmenin kapısında biraz uzunca kalınca
“Ne görüyorsun?” diye sormuştun.
“Hiçbir şey görüyorum,” dediğimdeyse gülerek “O zaman hiçbir şey vardır evlat!” demiştin.
Sayfa 10 - Hiçbir Şey İçin/Emine Altınkaynak KazanKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.