Sa İsmail başını gökyüzüne çevirdi, aya baktı bir süre. Ellerini iki yana kartal gibi açarak aya doğru kaldırdı.
-Ya Ana Fatıma! (Ey kutsal ay!) Kutsal ayın ışıkları, yolumuzu aydınlat. Cömertliğini ve ışığını bizden esirgeme. Bizi nasıl aydınlatıyorsan düşmanlarımızın gözlerini körelt, gönlü kara olan bu insanların kâinatını karart ki bu bebeler kurtulsun. Sana ve senin cömertliğine sığınıyoruz.
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.