Ruhi RAN: "Sükunet.": Sükunet. Her saat karanlığın daha da derinlerine, yer yüzünün taşlı ve siyah köklerine doğru iniyormuş gibi geliyor ama sanki yine de kendini yeni bir yaşamın tohumuna gebeymiş gibi hissediyordu. Belki de toprağı körlemesine kazan bir solucanın yaşamıydı ya da belki de gövdesiyle yukarı doğru büyümeye çalışan bir bitkiydi yahut da soğuk, sessiz ve kendi benliğinden tamamen habersiz bir kayaydı.

Her saat karanlığın daha da derinlerine, yer yüzünün taşlı ve siyah köklerine doğru iniyormuş gibi geliyor ama sanki yine de kendini yeni bir yaşamın tohumuna gebeymiş gibi hissediyordu. Belki de toprağı körlemesine kazan bir solucanın yaşamıydı ya da belki de gövdesiyle yukarı doğru büyümeye çalışan bir bitkiydi yahut da soğuk, sessiz ve kendi benliğinden tamamen habersiz bir kayaydı.

Sayfa 28Kitabı okudu

Virata ya da Ölümsüz Bir Kardeşin Gözleri Stefan Zweig

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ruhi RAN