Hristiyanların, Müslümanlar üzerinde denediği fanteziler...
Engizitörler, suçladıkları kişileri itiraf ettirmek için üç işkence yöntemi uyguluyorlardı.
Bunlardan birincisi, garrucha (makara) yöntemi idi. Bu yöntemde, sanığın kolları arkadan bağlandıktan sonra ayaklarına ağır taşlar, odunlar ya da demirler asılırdı. Sonrasında ise vücudu bir makara yardımıyla havaya kaldırılır ve böylece organları gerilirdi. Sanık bir süre asılı durumda bırakılır, yere az bir mesafe kaldığında da makara aniden salınır ve bu işlem eklemleri yerinden çıkıncaya kadar tekrar edilirdi. Bu işlem on bir ya da daha fazla kez uygulanırdı.
İşkence yöntemlerinden ikincisi, toca (su işkencesi) idi. Mahkûm ağzını açmaya zorlanır, sonra yüzü bir ıslak bezle örtülürdü. Dibinde bir delik olan bir toprak kaptan, ağzına ve burun deliklerine sürekli olarak, bir saatten fazlaca bir süre su dökülürdü. Suyun ağzına ve burun deliklerine sabit akışı yüzünden boğulmamak için ile sürekli bir mücadele verirdi. Bu eziyet sonucunda, akciğerlerdeki damarlarda yırtılmalar olurdu.
Üçüncüsü ise, potro (işkence sehpası) yöntemi idi. Bu yöntemde mahkûm, kıvrılmış halatlar ile işkence sehpasına bağlanırdı. Halatlar zamanla daha da fazla çekilir ve vücudu gerginleştirilirdi. Gece itiraflarda bulunursa, bunları ertesi gün de onaylaması sağlanırdı62. Mahkûmlardan suçlarını itiraf edenler hapis cezasına çarptırılırdı.
İtirafta bulunmayanlar ise, auto da fé denilen törenler ile kamuya açık alanda, kazığa bağlı olarak yakılmak suretiyle cezalandırılırdı. Bütün bu işkenceler sonucunda, beraat edenler olduğu takdirde ise onların da bütün mallarına el konulurdu.
·
3 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.