“Kişi mescide gelinceye kadar hiç bir adım atmaz ki, o adım sebebiyle derecesi yükseltilmiş veya ondan bir günah silinmiş olmasın. Mescide girdiği zaman, namaz onu dışarıya çıkmaktan men ettiği müddetçe sanki o namazdadır. Sizden biriniz namaz kıldığı yerde durduğu, Müslümanlardan kimseye eziyet etmediği ve abdestini bozmadığı müddetçe melekler onun için: “Allah’ım onu bağışla, Allah’ım ona rahmet et ve Allah’ım onun tövbesini kabul et!” diye dua ederler.”
(Ebu Dâvûd, Salât, 49, I, 378)