Ahlak felsefesinin kurucusu kabul edilen Sokrates'in ölümünden önceki savunması ve konuşmasının derlendiği bu kitap onun öğrencisi Platon tarafından yazılmış. Ve orijinalliği korunarak bu güne getirilebilmiş. Zannettiğimin aksine Sokrates, savunmasını gayet akıcı ve sade bir dil ile yapmış. Hatta kendisinin de dediği gibi argoda, sarraf masalarında ya da başka herhangi bir yerde alışık olduğu şekilde sarf ettiği kelimeleri savunmasında da kullanmış.* Bu da kitabın zorlanmadan anlaşılmasını sağlamış. Tabi bu konuda çevirmenin emeğini de eş geçmemek gerekir. Kitabı okurken sık sık gözümün önünde bir Antik Yunan amfi tiyatrosunda yaşı ilerlemiş bir adam (Sokrates) ve karşısında çok sayıda yargıç olacak şeklinde bir tablo oluşuverdi. Tabi ilerleyen sayfalarda da önce Sokrates'in sonra da yargıçların yerine kendimi koyamadan edemedim. Örneğin oradaki yaşlı ve gençleri ahlaksızlığa özendirmek ile suçlanan Sokrates ben olsaydım kendimi o kadar iyi savunabilir miydim? Ya da yargıçlardan biri olsaydım Sokrates'in idamına karar verir miydim? Bugünün şartlarına göre cevap bulan bu sorular o zaman şartları içinde büyük bir belirsizlik alıyor kesinlikle. Kitapta beni en çok etkileyen şeylerden biri de Sokrates'in kendisini idam etmemeleri ve cezalandırmamaları için asla kimseye yalvarmaması. Bu hareket şüphesiz büyük bir erdemlik göstergesi olarak kabul edilmelidir. Genel olarak kitaba baktığımda beklentilerimin çok daha fazlasını karşılayan bir kitap oldu. Herkesin de okumasını isterim. İyi okumalar. * sf: 10

Sokrates'in SavunmasıPlaton (Eflatun) · Panama Yayıncılık · 201853bin okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gözde Karahan