47'lilerde, 12 Martı yaşayan 47 doğumlu gençlerin hikayelerini anlatarak o döneme bir bakış sunuluyor. Emine, Haydar,Ahmet, Şerife,Cemşit, Seyhan, Zülkadir...niceleri.Yaşamla derdi olanlar,kırsaldan gelenler,okuma fırsatını binbir zorlukla sağlamış olanlar yanısıra okumuş ama dünyası kendi çevresi kadar olanların çocukları, onların aileleri
ile de ters düşen yaşantı ve görüşleri.
Emine 'nin iç konuşmaları, özellikle annesi ile hesaplaşmaları,çok fazla anlatılmamasına rağmen anlatıldığı kadarı ile bile beni nefessiz bırakan işkence anları. Genç insanların
yokoluşları, insanın ruhunu inciten bir dönem.Ne yazık ki sonraki yıllarda da benzer olaylar yaşandı, bunu bilmek de rahatsız edici.Füruzan'ın anlatımı akıcı, zorlasa da iyi ki okudum diyorum.Yazarın Okuduğum ikinci kitabı. İlk Parasız Yatılı 'yı okumuştum.47 'liler Füruzan'ın ilk romanı ve 1975 'te Türk Dil Kurumu Roman Ödülü'nü almış.