Aşkın ev hali, iki yazarın kaleme alarak oluşturduğu bir kitap. 'Cennetim olur musun?' ve 'sozsuza dek aşk' adlı iki bölümden oluşuyor. Ahmet Bey kitabın başında, önsözünde kitabı iki farklı bakış açısıyla, duygu ve mantık olarak ikiye ayırarak ele aldıklarını yazmış. Ben Ahmet Bey'in yazdığı, mantık kısmını ele alan 'sonsuza dek aşk' bölümünü severek okudum. Bence gayet akıcı, yalın ve eğiticiydi. Ama ne yazık ki aynı şeyi Gülseren Hanımın yazdığı, duyguların ele alındığı kısım için söyleyemiyorum. O bölümü hiç sevemedim. Yazarımız kurgu bir aile oluşturmaya çalışmış ve bu aile üzerinden konuları ele almış. Ama bu aile bana çok ütopik geldi. Duygular bana pek geçmedi açıkçası. 'Ve senin dilinden' kısımları çok tekrara düşmüşlük havası verdi bana. Adeta pembe kısmı iki kere okumuşum gibi oldu. Kaç kere yarıda bırakmayı düşündüm de 'neyse Ebru az daha dayan' diye öğüt verdim kendime.
Şayet pembe kısım olmayıp sadece mavi kısım olsaydı kitabı daha çok severdim. Keşke sadece 'sonsuza dek aşk' kısmı olsaydı. O zaman sevdiklerime önerebileceğim bir kitap olurdu. Şimdi bu kitapla ilgili 'eee kitap nasıldı?' sorusunu soran bir arkadaşım olursa malesef 'ille de okuyacaksan mavi kısmı oku, pembeye gerek yok' derim..
