Pek çok romanda olduğu gibi filmlerde de güya psikolojik, sosyolojik betimlemeler yapmak suretiyle esas mevzudan sık-sık uzaklaşılarak okuyucunun/izleyicinin ilgisi mahrem olana yöneltilir. Böylece hikâyenin gözettiği ibret alma, örnek olma hedeflerinden uzaklaşılır. Asıl verilmek istenen bu satır aralarına sıkıştırılmış betimlemelerde, güya analizlerde verilir. Bu satır aralarında verilen mesajların hikâyenin bütünüyle uyumlu olması ve kendi içinde tutarlı olması gözetilmez. Zira okuyucu/ izleyici sözcüklerin, mahremin büyüsüne kaptırmıştır kendisini. Mahrem olana ilginin insanın fıtri bir zaafı olduğu çok iyi bilinir. Sinema sektörü de bu zaafı çok iyi kullanır. Hatta bu, sanatsal faaliyet adı altında kullanılan en temel enstrümandır.
Bu sektörden bazı kimseler, eleştiri karşısında cinsel eğitim anlamında topluma faydalı olduklarını bile ileri sürebilirler. Onlara göre cinsel konularla ilgili bilgisizliğin temelinde ”mahrem" kavramının kullanılması ve bu alanın konuşulmasının güya ayıplı sayılması yatar. Oysa yapılan şeyler bilinçlendirmeyi değil tamamen eğlendirme yoluyla sulandırmayı, arsızlaştırmayı hedeflemektedir. Sonuçlarına bakarak ta yapılanları değerlendirebilirsiniz. Çiftler halinde çarşı pazar dolaşmayı seven günümüz gençlerinin, cinselliği görünür kılmayı özgürlük gibi algıladıklarını tavırlarından anlamanız zor değildir.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.