17.Yüzyılda Kasr-ı Şirn anlaşması yapan Osmanlı-İran Kürd coğrafyasını ikiye böler ve buna karşı gelişen mücadeleler sürekli devam etmiştir. Anlaşmanın uygulanmasında oldukça sorun olan Dımdım (Hakikat Şehri) adeta bir Alamut kalesi gibidir. Kale içinde ve çevresinde köylerinde Berodaran aşireti komün eşitliğine dayanan bir yaşam sürerler. Kitapta oldukça fazla değinildiği kimseye karışmak istemeyen kendi özgürlüğüne düşkün bir halkın direnişi söz konusudur. İran'a asker ve haraç vermeyen Xano halkıyla beraber çizilen sınırları dinlenmeden her ha"hawar" diyenin yardımına koşar. Fakat Xano sessizlik içinde yenilirken yardımına koşan olmamıştır. Ve teslim olmak yerine ölümü göze almıştır. Dengbej Kezo youtu.be/8gd14st9SSE Yorumlanmıştır. Yer yer Kürt geleneksel yapısını hatırlatan unsurlar oldukça yerindedir. Bu hoşuma gitti. Yalnız son bölümünde oluşan İran Şahı bizi Şii yapmak istiyor tek mesele bu gibiymiş gibi göstermesi kitabı daraltmış ve direnişin yönünü dini boyuta çekmesi tarihle ne kadar uyuşuyor iyi tartmak lazım. Başından beri Şii olarak yazılan İran neden sonlarında Kızılbaş oluyor pek çözemedim. Yazar ve çevirmen bu farka dipnot düşmekle görevli olmalıydı. İç ihanet sonucunda ( her zaman ki gibi) yenilgiye uğrayan kale halkının tavrı Pir Seyid Rızanın son sözleri gibi; BEN SİZİN YALAN VE HİLELERİNİZLE BAŞ EDEMEDİM BU BANA DERT OLDU AMA BEN DE SİZİN ÖNÜNÜZDE DİZ ÇÖKMEDİM BU DA SİZE DERT OLSUN.

Dımdım KalesiEreb Şemo · Dara Yayınları · 2019435 okunma

·

164 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Umut Fırat