Dünden kalmış değil, içini çekmiş yürek..
Nefesimi her boşaltıştaki sızı,
Biraz daha hatırlatıyor, uzaklık ve özlemi...
Değebilir gözlerine kuzgun pençeler,
Dokunabilirler, yağmur ıslağı kirpiklerine,
İşte ben bu ve bunlardan ibaret;saf ve alçak,
Hiç olmadığı kadar masum takıntılarım..
Birçok kez buruşturulan "Keşke" yaprakları,
Üst üste isabet etmekle kalmıyor, yarama...
Parmak aralarımda saklı yalnızlığın delilleri,
Ilgıt ılgıt alıyor, mızmız çocuk oyuncaklarını.
Asma kilitler engel değil, senden kopmama.
O sevdirdi, o kıracak kıraç dağ eteklerindeki,
Cemre düşmüş yaprak dallı buzu...
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.