Benim Sadık Yarim Kara Topraktır
Merhaba 1K okuyucular... 
Âşık Veysel zikredince aklıma gelen şiirlerinden biri #79983013
Âşık Veysel Kimdir?
1894 yılında Âşık Veysel , Sivas’ta doğmuştur.
Yedi yaşında Sivas’ta salgın olan çiçek hastalığına yakalanarak sağ gözünü kaybetmiştir. Bir müddet sonra da sol gözüne perde iner. Babası sol gözündeki perdeyi aldırmak için Yozgat’a doktora götürmeye karar verir. Ancak bir gün inek sağan annesini izlerken arka tarafından babası gelir ve ‘’Veysel,’’ diye seslenir. Arkaya dönmesiyle babasının koltuğunun altındaki ucu sivri bir değnek sol gözüne saplanır ve artık o gözünü de tamamen kaybeder büyük ozan.
Genç yaşımda felek vurdu başıma
Aldırdım elimden iki gözümü
Yeni değmiş idim yedi yaşıma
Kayıb ettim baharımı yazımı #79982168
Şiirle uğraşmayı hep sevmiştir. Köylerine gelen halk ozanlarını büyük ilgiyle dinler, onlara hep yakınlık duyardı. Derdini unutsun diye babası ona sazını almıştır ve babasının yakın arkadaşından saz dersleri almaya başlamıştır.
Evlenme çağına geldiğinde ailesi aynı köyden olan Esma adında bir kızla evlendirirler. İki çocuğu olur ama birini on günlükken kaybeder. Eşi Esma evden kaçar. Bunlar yetmezmiş gibi ana ve babasını da kaybeder. Felaket durmak bilmez Veysel’in hayatında; ilk çocuğu da bir süre sonra vefat eder.
Kaderle sınanırken, içine kapanır, kimseyle konuşmaz. Tek dostu sazıdır. Sazıyla dertleşir, konuşur, ağlar… Bu durumu akrabalarını ve arkadaşlarını çok üzer. Yeniden evlendirmeye karar verirler. Yeni karısından yedi çocuğu olur. Bunlardan birini yine kaybeder ama iki oğlu, dört kızıyla yaşar…
Bilinmez bir nedenle kendi türkülerinden değil de başka aşıkların türkülerini çalar söyler. Ta ki ünlü şair
Ahmet Kutsi Tecer ile tanışana kadar.
Âşık Veysel , çok az halk şairinde görülen bir milliyet duygusu ile yazar şiirlerini. Çünkü Türklük, onun için iftihar kaynağıdır. Aynı zamanda doğaya aşık bir ozandır. Gözlerinin görmemesi, istediği bazı şeylerden yoksun kalmasının sonucu, üstün bir hayal gücüne sahip olur.
Okumayı çok istemesine rağmen, gözleri görmediği için hiçbir okula gidememiştir. Onun şiirlerine baktığımızda, eğitimi, okumayı, ilimi övdüğünü; cahilliği, bilgisizliği, kendini geliştirmemeyi yerdiğini görürüz. Birlik ve beraberlik içinde yaşamayı överken aynı zamanda kavgayı bırakıp hep birlikte gelişmeye, ilerlemeye çağıran âşık şöyle der:
Herkes ilim deryasında yüzüyor
Çıkmış ayın çevresinde geziyor
Yazık bize yollarımız uzuyor
Hepimiz bu yurdun evlatlarıyız.
#79982362
Veysel’in pek çok şiirinde; vatan, tabiat, birlik, çalışma, yardımlaşma konuları yer alır.En önemli noktanın vatana bağlılık ve idealistlik olduğu görülür. Bütün bu özellikler onu vatan şairi yapmıştır.
Son şiiri şu dizelerdir:
Selam saygı hepinize
Gelmez yola gidiyorum
Ne şehre ne de köye
Gelmez yola gidiyorum…
Âşık Veysel şöyle buyurur "Ben öldükten sonra mezarıma taş koymayın.Mezarımda beton hiçbir şey olmasın.Sadece toprağa gömün beni.Üstümde biten otları inekler,koyunlar yesin; Et olsun,süt olsun.Mezarımda açan çiçekleri arılar emsin,bal olsun.Toprak olayım,benim toprağım da milletime hizmet etsin" işte böyle bir bir adam
Âşık Veysel ,Ölse bile vatanını milletini, hayvanları böyle seviyor,böyle Aşık...
"Ben Giderim Şarkım Kalır Dostlar Beni Unutmasın Hatırlasın"
Hiçbir zaman kalbimizden ve hafızalarımızdan silinmeyecek büyük ozanımızı ölümünün 47'nci yılında saygı, sevgi ve rahmetle anıyoruz.
(Bu genel bilgi 1k tarafından kaldırılmaması için link bırakıyorum
sabah.com.tr/kultur-sanat/20...)
Keyifli okumalar...
··
811 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Ne güzel anlatmışsın emeğine sağlık 🌼 💕
gerçekten baya şeyle sınanmış...
Bu yorum görüntülenemiyor
Şöyle anlatırlar bizim burda; "Vakti zamanında eşini çok mu çok seven ve her şeyden kıskanan bir adam varmış. Eşi bu kıskançlıktan bunalmış ve adamı aldatmaya başlamış. Bir gece adam uyuduktan sonra kadın kalkmış, bohçasını hazırlamış ve adamı aldattığı sevgilisine kaçmış. Koşarken bir süre sonra ayakları ayakkabının içinde rahatsız olmaya başlamış. Ayakkabının içinde ayağına vuran bir şeyler varmış. Eğilmiş ve ayakkabısını almış eline. İçinde bir tomar para. Kocası cebinde ne kadar parası var ise kadına bırakmış."
Yanında bir de not;
“AL BU PARA ANANIN AK SÜTÜ GİBİ HELAL OLSUN, GİTTİĞİN YERDE KENDİNİ EZDİRME.
BİR DE GÜZELLİĞİN ON PARA ETMEZ BU BENDEKİ AŞK OLMAZSA...”
...
Aşık Veysel Anısına. ❤
. ..
Muhteşem bir inceleme olmuş. Elinize, yüreğinize, kaleminize sağlık...
Aşık Veysel'i incelemen çok hoş unutulmayan ozanlarımızı görmek güzel bir detay kalemine yüreğine sağlık 🌼
Ne kadar çok şeyle denenmiş, imtihan edilmiş gerçekten, aynı şeyleri bizler yaşasaydık aynı sabrı gösterebilir miydik?diye düşündürdü ...kaleminize sağlık
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.