Seval: "İçindeki Sessiz Parlaklık": İçindeki Sessiz Parlaklık İçindeki sessiz parlaklık Elini kestiğin bir yerlerden görünür Sözgelimi bir tırnak kenarında Kalbini anlatırken kalbinde Bir şiir okurken şiirden sızan kanda * Öyle ki Gözlerin maviyse de pembeyle bakarsın bana...

İçindeki sessiz parlaklık Elini kestiğin bir yerlerden görünür Sözgelimi bir tırnak kenarında Kalbini anlatırken kalbinde Bir şiir okurken şiirden sızan kanda * Öyle ki Gözlerin maviyse de pembeyle bakarsın bana Kalır aklımda Çünkü o Ekim günleriyle aralıksız boyanan Bir ırmağın durgun sesidir İyi ya, ekimdir işte, kasıma ne kalmıştır şurada Yani bir çay ocağının başında Bir adam şekerlere çocukluğunu sevdirir. * Nerden nereye Dün akşam evinin önünden geçtim Nedense uğramadım sana Sanki dünyaları kapsayan bir uğultu Azala azala Yol boyunca yapraklarda oluştu Boğaziçi iskelelerinin birinde Sarı bir elmayı dişledi bir iskele memurur İyi biliyorum günlerden perşembeydi ve akşam O kadar da akşam değildi Hafifçe yanmış bir simit yenebilirdi Okumayı bilsem köşedeki eski çeşmenin Saçları örgülü çeşmenin Alnı armalı çeşmenin Yazıları rahatça Okunabilirdi. Göksu deresinin orada Köhne ahşap bir bina Üstünde bir yazı: Brasserie Sanırım işgal zamanından kalma Kıyıya çekmiş motorunu Ahmet abi Şimdilerde dikiş dikiyor gecekondusunda Nicedir gördüğüm de yok Yüzyıllar geçmiş sanki aradan Gerçekte zaman da ne ki O olmasaydı, onlar olmasaydı Gelecekte insan gibi yaşamanın onuru Elbette gecikirdi Yeri gelmişken saygıyla, içten Merhaba Ahmet abi. * Saat yirmi on beş’te bir vapur var Köprü’ye Çay ocağının karşısında oturacağım Demli çay, mavi gözlerin Gözlerin neden mavi. Aklıma geldi birden İstanbul’da doğup büyüyen Herkes Masmavi düşünür kendini bir mozayık gibi Mavi bir dünyada gelir en önce Mavilerle yaşlanır Koyu mavi bir toprakla örtülür üstü Geçelim Daha pek düşünmek istemiyorum ölümü Yeter ki eksilmesin öfkem Yeter ki aklım gücüm yerinde Ve sonuna kadar direnmede * Adımı unutup Bir kaya gibi sert ve görkemli kalmayı bileyim Elbette umutsuzluğa düşerim bazan Elbette umutluyum her zaman Neden yazılır bir şiir Neden okunur bunca yazı Çünkü nasıl aşılabilir başkaca İnsanın karmaşıklığı. * Evet Dün akşam evinin önünden geçtim İçim hem kimsesizdi hem kalabalık Bu demektir ki sevgisiz düşünemiyorum sevdayı bana söz ver yarın akşam Göze al her şeyi yeni baştan konuşmayı. •Edip Cansever•

Sayfa 70 - Yapı Kredi Yayınları

Gelmiş Bulundum Edip Cansever

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seval