Devrimler
Son yıllarda Gürcistan’da ve Ukrayna’da meydana gelen politik gelişmeler ve “renkli devrimler” Rusya’yı, eski-Sovyet coğrafyasında yürüttüğü politikalarını ciddi bir şekilde gözden geçirmeye itmiştir. Gürcistan’da Batı yanlısı Saakaşvili yönetiminin iktidara gelmesi neticesinde, Rusya’nın bütün çabalarına rağmen Ukrayna’da “turuncu devrim” sonrası Moskova karşıtı Yuşçenko’nun iktidara gelmesi sonucunda Rusya stratejik olarak iki önemli bölgede yenilgiye uğramıştır. Bu gelişmeler Moskova’da ciddi tartışmalara neden olmuş ve ülkedeki bir çok uzman Rus dış politikasının başarısızlığının arkasında yatan nedenler üzerinde ciddi bir şekilde düşünmeye başlamışlardır. Bu çerçevede, Güney Kafkasya’da Rusya’nın stratejik müttefiki olan Ermenistan’da Batı yanlısı güçlerin hızla güçlenmesi ise Kremlin’nin bu ülkeye yönelik politikalarını tekrar ele almasına yol açmıştır. Ermenistan bugün ciddi bir iç politik karışıklık arifesindedir. Ermenistan iç siyasetinde mevcut yönetime karşı duyulan memnuniyetsizlik her geçen gün artmaktadır. “Uluslararası Krizler Grubu” yayınlamış olduğu Ermenistan raporunda ülkede her an iç karışıklık çıkabileceğini ortaya koymuştur. Rapora göre, Ermenistan halkı Karabağ kökenli Ermeni politikacıların Ermenistan iç siyaestindeki ağırlığından rahatsızlık duymaktadırlar. Hatırlanacağı üzere, R. Koçaryan 1997 yılında Ermenistan Milli Hareketi tarafından “Karabağ devlet başkanı” iken, Ermenistan başbakanı olmuştu. O günden bu yana, Ermenistan’ın önemli kurumlarına ve konumlarına Karabağ kökenli Ermenileri yerleştirmiştir. Örneğin, bugün Ermenistan Savunma Bakanlığı yapan Serj Sarkisyan, Koçaryan’ın halefi gözüyle bakılan Karabağ klanından gelen önemli figürlerden birisidir.134 2003 yılındaki devlet başkanlığı seçimlerini her ne kadar Karabağ kökenli R. Koçaryan kazanmış olsa da, hem Uluslararası gözlemci grubu hem de Ermenistan Anayasa mahkemesi seçimlerde usulsüzlük yapıldığını Mart 2003’de aldığı bir kararla onayladı. Ülkede 2004 yılı boyunca örgütlenen muhalif harekete karşı mevcut R. Koçaryan hükümeti sert tedbirler almaktadır. Ermenistan iç siyasetindeki tansiyon günden güne yükselmektedir. Zira 27 Kasım, 2005 tarihinde yapılan Anayasa referandumu öncesi ve sonrasında yaşananlar Ermeni iç siyasetinde tansiyonun günden güne arttığına işaret etmektedir.135 Ermeni iç siyasetindeki sıkışma bölgenin en önemli aktörleri Türkiye ve Rusya’yı hem de Amerika ve AB’yi gibi bölge dışı global aktörleri yakından ilgilendirmekle kalmayıp tarafları gerek bölgeye gerekse de Ermenistan’a yönelik yeni siyasi tedbirlere ve açılımlara itmektedir. Sona ermekte olan 2005 finans yılında ABD’nin değişik kurumları Ermenistan’a yardım olarak toplam 84 milyon 400 bin Dolar tahsis etti. Bu paralardan 11 milyon 400 bin Dolar demokrasi alanındaki programlarda, 43 milyon 500 bin Dolar ekonomik ve sosyal programlarda ve 19 milyon 100 bin Dolar ise güvenliğin sağlanması çalışmalarında kullanılmak amacıyla verilmiştir. Rus uzmanlar, ABD’nin böylesine çok çeşitli amaçlar için verdiği mali yardımın hibe olduğunu resmen açıklamış olmasına rağmen, gerçekte bu yardımları belli amaçlarla yaptığını belirtiyorlar. Örneğin, Politika Fonu Başkanı Viyaceslav Nikonov, ABD’nin Azerbaycan ve Gürcistan’dan ziyade Ermenistan’ı tercih etmesinin nedenini, bu ülkede yakın gelecekte genel ve cumhurbaşkanlığı seçimlerinin yapılacak olmasına bağlıyor. Nikonov, ABD tarafından Ermenistan’a tahsis edilen paraların, Cumhurbaşkanı Robert Koçaryan’a muhalif, Amerikan yanlısı güçleri destekleme amaçlı olduğunu tahmin ediyor.
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.