Ah feride, ah çalıkuşu ...
Herkes kendinden bir parça bulacaktır bu romanda. Çalıkuşu bir pervazlık yaptığında, hırçınlaştığında, utandığında hepimizden bir parça taşıyormuş meğerse. Bir o kadar gözü kara bir o kadar da kırılgan. Ah çalıkuşu keşke senin kadar güçlü senin kadar yüce gönüllü olabilse her insan. Küçücük öksüz yüreğinde kocaman bir sevdayı sırtlayabilmek ancak bir çalıkuşuna yaraşır. Beni bambaşka diyarlara götürdün seninle hüzünlendim seninle mutlu oldum. En önemlisi senin başına gelen hadiselerde yaşadığın acıyı yüreğimde hissettim. Hoşçakal feride...
