Galaksiye has olayları insanın iç yüzünün bir metaforu haline getirerek ve Stephen Hawking'in Zamanın Kısa Tarihi kitabındaki bir fikirden esinlenerek meydana gelmiş eşsiz eser.
Ağlanacak halimize güldürmesi yönüyle bir absürt komedi diye nitelenebilecekken, parmak uçlarını sızlatacak derecede hüznü yaşatmasıyla da bir tür dram diyebiliriz. Ya da kısacası, insan hali; hüzün ve neşe peş peşe.
Kitapları kurtarmak fikrini esas alarak kurulan hikayede günümüz yazın anlayışına haklı eleştiriler getiren kitap, sağlam fikirler üzerine bina edildiğini her sayfasında bize ispatlıyordu.
Vitamin ve Morfin ve 'bizimkiler' diye niteyeleceğim diğer tüm karakterlerin içten gelen, süssüz, samimi ve esasında derin diyalogları, kitap boyunca yakın bir dostla konuşurmuş hissi veriyordu. Öyle ki, bu kitaptan sonra bir kararsızlıkla boğuştuğumda, bu karakterlerin neredeyse bana seslendiğini duyacak kadar benimsemiştim onları. Kendilerine has üslupları ile bana yol gösterdiler çoğu zaman.
Günümüz yazın anlayışının bir sonucu olarak oluşan yığında, bu kitabı elinize alıp, bırakmadan kitapçıdan çıkmanızı dilerim.