Bu kitap tarafından resmen tokatlandım... Yazarın okuduğum ikinci eseri. Yüce Tanrı Pan okuduktan sonra da öyle kalakalmıştım, bunda daha da dondum kaldım. Dumura uğratmaya bayılan bir yazar. Kitap o kadar heyecanlı ki okudukça sıcağın da etkisiyle üzerime hararet bastı resmen. Kan ter içinde okumayı bitirdim ve uzun süre okuduklarımı kafamda oturtmaya çalıştım. Olayların sonucuna inanamamış gibiydim, hatta yanlış anlayıp anlamadığımı sorguladım. İçinde olaylarla bağlantılı bir sürü hikaye daha vardı. Bunlardan bazıları o kadar merak uyandırıcıydı ki kitabın ana konusundan kopup gittim. "Buraya nereden gelmiştik?" diye geri dönmek zorunda kaldım. Olayları ve ilişkileri daha iyi anlamak için bir not kağıdına isimleri karalayıp durdum. Girişi ve arka kapağı okumama rağmen (Diğer okuyucular okunmaması tavsiye etmiş.) bazı bağlantıları biraz biraz fark etmiş olsam da asla sonunun böyle olacağını tahmin edememiştim. Büyük ihtimal içindeki diğer öykülere kaptırdığım için belki de gözümün önünde olanı göremedim. Yazarın amacı da buydu belki de. Kitaptan aşırı Lovecraft + R. L. Stevenson havası aldım. Zaten Stevenson, Machen'i; Machen, Lovecraft'ı etkilemiş. Bu etkileşimde kitapta olduğu gibi gözler önüne seriliyor. SPOILER Kitap bittiğinde aralardaki öykülerin uydurulmuş olduğuna inanamadım ve bunu sorguladım. Doğru olmayan olaylar nasıl bu kadar bağlantılı bir şekilde kurgulanabilir? Ben hikayelere bayıldığı için kitabın evrenine göre gerçekten yaşanmış ve bu tarikatla bağlantılı olayların sahtekarlar tarafından kendileri yaşamış gibi anlatıldığını kabul etmek istiyorum. Böylece bu bağlantıları olan güçlü tarikat daha korkutucu, köklü ve okült bir hale geliyor gözümün önünde.

Üç SahtekarArthur Machen · İthaki Yayınları · 2019252 okunma

·

108 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ily