O tektir, yoktur ondan başka.
Bu kitabı okuduğum zaman ilk düşüncem Ahmed Arif’in gerçek bir insan olup olmadığı, senin benim gibi, doğup büyüyen var olan bir insan olmasının aslında ne kadar da az rastlanır bir şey olduğuydu. Çünkü böyle sevmek; kendinden soyunup, her şeyini bir kenara koyup tümüyle O’na yer açmak pek mümkün bir şey gibi gözükmemişti. Sonra sonra Ahmed Arif için “sevmek” çıtasını bu kadar yükseltmeseydi keşke dedim ve Leyla’ya istemsizce biraz öfkelendim.
