Yaklaşık bir ay süren savaş ve barış mecaramın az önce sonuna geldim. Burada sizlere bu dev eseri incelemenin, efendim şurası şöyleydi burası böyleydi demenin haddim olmadığını düşünerek kısaca sadece bana hissettirdiklerini paylaşmak istedim.
Kitaba başlamadan önce ufak bir araştırma yapıp, okuyanların yorumlarından dolayı biraz korkarak başladım kitaba. O yüzden okumayanlarınız için biraz yüreklendirici olacağını düşünüyorum yazacaklarımın.
Kitapta çok fazla karakter olduğu en çok dert yanılan konulardan biriydi. Evet çok fazla karakter var ama zaten önemli olan karakterler ilerledikçe kendini belli ediyor ve kitap zaten onların etrafında dönüyor, bu konuda rahat olun.
İkincisi, Rusya ve Fransa arasındaki savaşı anlatması ve Rusların günlük hayatlarında sürekli Fransızca konuşması dipnotlarda sürekli Fransızca dan çevirileri karşımıza çıkarıyor ama bu da gözünüzü korkutmasın bir süre sonra alışıyorsunuz.
Ben Dostoyevski hayranı olarak Tolstoy a biraz mesafeliydim ama gerçekten zevkle okuduğum klasikler arasında baş köşeye oturdu Savaş ve Barış.
Prensler, prensesler, soylular, mujikler, aralarındaki ilişkiler, olay örgüsü harika ilerliyor. Hele savaş bölümleri gerçekten içinde hissettirdi. Okurken sanki o savaş meydanındaydım, sağıma soluma bakarak olayları izliyordum ve böyle bir anlatım karşısında saygıyla eğiliyorum.
Kısaca, okumayanlara benim gibi okumaktan çekinenlere şiddetle tavsiyemdir.
