Doğduğumuz zaman yuvarlak,keskin,saf bir yüzümüz vardır.İçimizde evren bilincinin kırmızı ateşi yanar durur.Ama yavaş yavaş.Bizi ana babalar yer,okullar yutar,sosyal kuruluşlar emer,kötü alışkanlıklar kemirir,yaş ise tüketir.
...İnsan yanağındaki ilahi renge,içindeki doğal pembeye sarılmalı,yoksa kahverengiye dönüşür.Kahverengi olmak da,insanın masmavi kesildiğinin resmidir.Çivit kadar mavi.Onun da ne anlama geldiğini bilirsiniz.Çivit.Çivitiyor.Çivitti.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.