''Hayvan ölürse, zehir de ölür. Uzun adımlarla yürüyor, dizleri tutmuyor. Kokuyor, ağzı kupkuru. Öylesine mavi ki sokaklar; hava da tatlı ki! Alev fitil boyunca koşuyor, barut fıçısı var ucunda. Basamakları dörder dörder çıkıyor. Anahtarı kilide bir türlü sokamıyor, elleri titriyor. İki kedi telaşla bacakları arasından kaçıyor.''
Sayfa 367 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.