Namık Kemal. . Lisede çok fazla duyduğum ama bir türlü eserlerini okuyamadığım yazar. O zamanlar pek kitap meraklısı değildim sanırım. Kitaba gelecek olursam, ilk edebî roman kendisi. Gayet de güzel bir kitap hiç sıkmadı beni ordan burdan duyduğum yorumlara aldırmadım sıkıcı vs.gibi .. DİLAŞUP kendisinin sevgisine hayran kaldım. Zaten sadece filmlerde kitaplarda olur böyle karakterler. . Okurken çok üzüldüm ve sinirlendiğim yerlerde oldu en çokda ALİ BEY.. şunuda anladım ki güven denen şey olmalı, insanların söylediği herşeye koşulsuz inanılmamalı çünkü bu hem bize hemde sevdiklerimizin hayatına màl olabiliyor. Ne diyordu son sözünde SON PİŞMANLİK FAYDA ETMEZ..
