sular karardığında yekta'nın mezmurudur
benim bir suyum vardı akıyordu
bir toprak yeşertip akıyordu
bir yerlerde birikmeden akıyordu
-o anlatılamaz çömleği bir dere çamurundan karıp yapmışlar
kıyılarındaki evliyakeçesi otlarının kokusu sinmiş sanki
uzağa götürüyor insanı götürüyor bir çorak sarılığın düzüne