Oğuzhan Aslan'dan okuduğum bu roman yerli polisiye için kitabın kapağında çeşitli polisiye yazarlarının ifade ettiği övgüleri hak eden bir çalışma olarak devam ederken kitabın ikinci yarısından itibaren yani cinayet olayı ile hakikaten akıllıca kurulmuş, ilgi çekici twistini kullandıktan sonra birden fazla olay, öykü ve sindirilmesi zaman ve yazma/ikna etme gücü isteyen yan olaylarla okuru başka bir yere taşımaya çalışıyor, ancak cinayet yaşanana ve kitabın yarısına dek güzel bir üslup, fazla çetrefilli olmayan bir olay örgüsü kuran yazar bizi kaleminin hızına alıştırmışken vites yükseltiyor ikinci yarıda. Eğer olay kaçıp kovalama vb olsaydı bu makul gelebilirdi. Bunun yerine yazar kitabın ikinci yarısına bir katil, yeni bir olay örgüsü ve bir mit yerleştiriyor. Yazarın kalemi hızlanmış olabilir ama hissiyat bu hıza yetişemiyor ve yaya kalıyoruz. Ne katile dair basmakalıp psikolojik açıklamalar, ne mit bu hissiyatı sağlayamıyor. Kitabın arka kapağında yazarların her birinin övgüyle bahsettiği mali polisiye vurgusu kitabın ilk bölümüne yönelik bir övgü bence. Bu övgüleri yazarlar tanıdıkları insanlar için biraz da destek amaçlı yazıyor galiba. Abartılı çünkü. Kitabın devamı var. Yazar belki de ikinci kitapta çok iyi bir noktaya taşıyabilir öyküsünü. Bu, mümkün. Bekleyip görelim.

Üç MusaOğuzhan Aslan · 042 okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cem