Gönderi

yalnızlık bir odada gariplikle ve tek bir radyonun arkadaşlığı ile olur ve gecenin sabahına insan kendini kendi önüne oturtup enikonu sopa çekerek yorgun ve harap ulaşırmış. o uzun sabahlar insana ömründen, bizatihi kendinden bir hatıra imiş. yalnız duyanın içine çektiği ekmel ve kâmil bir söz gibi o dahi yapayalnızmış.
Sayfa 135Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.