Sezgin Kaymaz kitaplarından sonra her türlü canlıya karşı sevgi eylemimi abarttığım doğrudur. Özellikle de hayvanlara.( İnsan mahlukatı hala soru işaretleriyle dolu,sevmek için 1000 sebebin 989'unu ancak çözdüm) Bilenler bilir, sümüklü böceğin tekini evlat edindim. Adını Sümüklü koydum ama Arsız koysam, ona daha çok uyacağı kesindi. Ocağıma incir ağacı dikmedi ama dikseydim kesin onu da yerdi. Güneşli bir gün, beni terk edip giderken arkasında bir sürü velet bırakmasına kızamamam hep Sezgin Kaymaz kitapları okumam ile alakalı. Bu kitaplar beni empati dozajı yüksek bir döngünün içine sokuyor. Neyse, nerde kalmıştım, bizim Sümük çekti gitti. 2 yıldır çoluk çocuğuna ben bakıyorum, babaları gibi arsız değiller şükür. Geçenlerde Lucky ve devamı Farfara' yı okuyorum ya, yüreğim yumuşacık, pamuk şekeri... Baktım Sümük Bey kapıda, perişan, zayıflamış yanında kendi gibi sersefil yeşillerden bir tırtıl. Hiç giden o değilmiş gibi kuruldu karalahana yaprağının üstüne. Çoluk çocuğunun hatırına ses etmedim, nerdeydin bunca zaman diye sormadım, hiç gitmemiş gibi davrandım. Umutluydum, kalır kesin, pişmandır diye düşündüm.. Umut iyidir, iyidir, diye onu yaprağın üzerinde bırakıp, yataga gittim. Güzel bir uyku çekmişim. Huzurlu uykumun kollarından beni zorla ayıracak kuvvetin adı "Merak" ve "Sülük Bey ne yapıyor acaba?" sorusuydu. Tink diye uyandım ve ilk iş bahçe kapısını açtım. O da ne? Tam önümde Sümüğüm hareketsiz duruyor, geçtiği yolda uzun sümüklü bir çizgi. İki damla gözyaşım yanına döküldü. Bir kaç gün kaldırmadım bedenini.. Kurudu, yaprağa döndü. Şimdi nerede bir kuru yaprak görsem ta içerimde bir yerlerde biberli bir sevgi filizi açıyor.. Sezgin Kaymaz muhakkak okuyun...

FarfaraSezgin Kaymaz · April Yayınları · 2017313 okunma

·

170 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

duygutulgar