Gönderi

“Şimdi de yolunu çizme sırası sende!..”
—Evet, ama insan bazen sıkılıyor, özellikle de hiçbir şey anlamayınca!.. —Gerçekten çok sıkıldığımızda okumayı bırakmamız gerekir. Bu kadar basittir. Ama hiçbir şey anlamıyorum demek. Buna inanmı­yorum. Doğru değil bu. Bir kitapta onu okuyan insanın her zaman az çok anladığı bir bölüm olur. Bir bölümde de her zaman anladığı bir sayfa vardır. Çok anlaşılmaz bir sayfada ise her zaman tam olarak anlaşılan bir cümle olacaktır.. —Yani?.. —İşte buna sarılmak, anlaşılır olana yapışmak gere­kir. Buradan hareketle yavaş yavaş yol alınır, daha az açık olana ya da bütünüyle anlaşılmaz olana doğru gidilir. Biraz sabırla ve yöntemli bir çalışmayla manzara yavaş yavaş değişir..
Sayfa 78 - SayKitabı okudu
·
11 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.