Dostoyevski, yine ilginç karakterlerini sergiliyor Kumarbaz romanında. Yazar genellikle hayatın herkes tarafından fark edilebilecek basit gerçeklerini yazar ve bu sayede okuyucu daha önceden fark ettiği fakat belki dile getirdiği gerçekleri okumuş olur. İçinden “bu hissi biliyorum, bunu düşünmüştüm.” gibi düşünceler geçirebilir. Dostoyevski’nin tarzı bu. Belki de bu şekilde çekiyor kendine okuyucuyu. Bu romanında da yine sık sık herkesin yaşayabileceği o duyguları basit fakat etkili biçimde yansıtır. Hiç benzemediğim insanlara aslında çok benziyoruz dedirtir.
Gayet akıcı bir roman olmakla birlikte duyguları yaşattığını söylemeliyim. Her bölümü bitirdiğinizde sizi diğer bölüme iten bir merak söz konusudur. Klasik olması sizi korkutmasın, gayet hafif ve anlaşılır olay örgüleri rahatlıkla okuyabilirsiniz. Önerilir :)