Ben aşkı başımın üstünde taşıdım. Acı verdiği zaman fırlatıp atmadım, inkar etmedim. Aşk, var oluşun içimde titreyerek beni kendime götürmesiydi. Uğur gitti ama ben kendimi buldum ve hep kendimde kaldım.
Sevgi hep içimde kaldı ve ben sevgiyi yaptığım her şeye, birlikte olduğum herkese ve her şeye bulaştırdım.
Sadece gerçekten yaşayanlar korkmaz ölümden, anlamında bir şeyler okumuştum bir yerlerde... Hayatın hakkını vererek yaşadım ve yaşıyorum. Şimdi ölüm vakti ise öleceğim.
Sayfa 340Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.